اعتیاد به موبایل در نوجوانان وجود ندارد؛ ما دوست داریم اینگونه تصور کنیم!
هر نوجوانی را که میشناسید این شانس را دارد که احتمالاً یک گوشی موبایل داشته باشد. این امر احتمالاً برای سلامت روان مشکلساز خواهد بود؛ اما این احساسی است که معمولاً از گفتههایی مثل «یک چهارم از نوجوانان به گوشی موبایل خود معتاد هستند» دریافت میکنید. این مطالعات نشان میدهد که اعتیاد به موبایل در نوجوانان وجود ندارد؛ اما ما دوست داریم اینگونه تصور کنیم. اینبار قصد داریم نتایج حاصل از مطالعه بر روی ۲۳ درصد از نوجوانانی که از گوشی موبایل استفاده میکنند را مورد بررسی قرار دهیم.
بر اساس خبری که از یکی از نشریات مرتبط با این تحقیق منتشر شده، این امر با اعتیاد رفتاری مطابقت دارد. در این مطالعه همچنین مشخص شده که افرادی که بیشتر از گوشی خود استفاده می کنند احتمالاً سه برابر از بقیه در معرض خطر افسردگی و اضطراب هستند. همچنین ممکن است به اندازه کافی نتوانند بخوابند.
اعتیاد به موبایل در نوجوانان وجود ندارد؛ اما ما دوست داریم اینگونه تصور کنیم.
بنا به گفته یکی از این محققین؛ «این داستان غمانگیزی است؛ گوشیهای هوشمند مشکلاتی را در رابطه با سلامت روان کودکان در پی خواهند داشت. این نکته را خاطر نشان میکنیم که بهتر است قبل از اینکه نسبت به این موضوع مضطرب شویم، راجع به آن فکر کرده و تحقیق کنیم که آیا یک فرد میتواند به گوشی موبایل خود، بازیهای کامپیوتری و یا اینترنت اعتیاد پیدا کند یا خیر؟ برخی از محققان معتقدند که این امکانپذیر است در حالی که برخی دیگر کاربرد واژه اعتیاد را مناسب نمیدانند.
محققان برای ارزیابی رفتار افراد بررسیهایی را انجام دادند. در رایجترین نظرسنجی چندین سؤال مطرح میشود که صرفاً میتواند میزان بالای استفاده از موبایل را نشان دهد بدون اینکه لزوم از نظر پزشکی و آسیبشناسی آن را یک بیماری به حساب آورد. در این مطالعه این سوال مطرح شد که آیا افراد بیشتر از مقداری که لازم دارند از گوشی خود استفاده میکنند؟ آیا باعث میشود که از برخی از برنامههای خود عقب بمانند؟ و آیا تا به حال به آنها گوشزد شده که زیاد از گوشی خود استفاده میکنند؟ اما این سوال مطرح است که آیا واقعاً این سوالات میتواند اعتیاد را شناسایی کند؟ یا جایگزین شدن موبایل به جای کتاب را نشان دهد.
یکی از نویسندگان مطالعه، نیکولا کالک از کالج کینگ لندن معتقد است که این نظرسنجیها به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. وی همچنین به نمونههایی از نوجوانانی اشاره کرد که آنقدر وقت خود را صرف بازی با گوشیهای خود میکنند که حتی نمیتوانند دوش گرفته و یا از خانه بیرون روند. مطمئناً این رفتار نگران کنندهای خواهد بود؛ اما این مطالعه نمیتواند مشخص کند چه تعداد از نوجوانان در این شرایط قرار دارند.
ادعای دیگر، اینکه گوشیها باعث افسردگی جوانان میشوند نیز به هیچ عنوان تأیید نمیشود. این مطالعات صرفاً ارتباطی بین استفاده از گوشی و مشکلات بهداشت روان را نشان میدهد، نه اینکه گوشیهای موبایل صرفاً علت آن باشند.
همچنین محققان کالج کینگ لندن، موافقند که این یک محدودیت است؛ اما میگویند این یافتهها هنوز الگویی را نشان میدهد که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. ادعای دیگر، اینکه گوشیها باعث افسردگی جوانان میشوند نیز به هیچ عنوان تأیید نمیشود. این مطالعات صرفاً ارتباطی بین استفاده از گوشی و مشکلات بهداشت روان را نشان میدهد، نه اینکه گوشیهای موبایل صرفاً علت آن باشند.
کاملاً قابل قبول است که احساس افسردگی کنید زیرا شما دوستان مدرسه زیادی ندارید، از این رو سعی میکنید بیشتر به صورت آنلاین با افراد صحبت و یا بازی کنید. در این صورت، والدینی که با گرفتن موبایل فرزندشان واکنش نشان میدهند، احتمالاً وضع را بدتر خواهند کرد. این گروه از محققین اظهار داشته اند که تنها “ارتباط” بین استفاده از گوشی و مسائل مربوط به سلامت روان را پیدا کردهاند. به طور کلی این تحقیقات واژه اعتیاد به موبایل را مناسب نمیداند. به جای کاربرد واژه اعتیاد به موبایل والدین میبایست علل ریشهای مرتبط با آن را شناسایی کنند.